Op 1 April kwam Arjan Lammerts ons vertellen over de denkhoeden van Edward de Bono. Hij benoemde dat de Bono de volgende opvatting heeft: het is belangrijk binnen een organisatie verschillende denkhoeden in beeld te krijgen, te begrijpen en goed toe te passen. Wat houden die denkhoeden dan in en hoe zijn ze toe te passen in de praktijk? In de afbeelding hiernaast staan de verschillende hoeden uitgelegd. Elke hoed heeft een betekenis en staat voor een manier van denken. Door het opzetten van een specifieke hoed kun je vanuit een bepaald perspectief naar een probleemstelling kijken. Binnen een (school)organisatie kun je de denkhoeden benutten door mensen die normaal gesproken één bepaalde hoed opzetten (mensen die steeds vanuit een bepaald perspectief naar een situatie kijken), een totaal andere hoed op te zetten tijdens het bespreken van een thema/bepaald probleem. Hierdoor worden ze gedwongen op een andere manier naar het thema/probleem te kijken. |
Mijzelf herken ik het meest in de rode hoed. Bij situaties die zich voor doen in het alledaagse leven reageer ik vaak vanuit mijn gevoel. Daarnaast ben ik impulsief en spontaan, wat ook kenmerkend is voor de rode hoed. In een proces, bijvoorbeeld het werken aan een project op school, heb ik vaak de groene en gele hoed op en soms ook de blauwe hoed. In de beginfase van een proces ben ik vaak de persoon die nieuwe ideeën aandraagt en wanneer er onenigheid is tussen groepsleden probeer ik altijd alternatieven te brengen. Ook kijk ik hierbij vanuit de gele hoed: ik ben vaak positief, optimistisch en enthousiast over een bepaald idee, hierbij moet ik oppassen dat ik niet door sla in mijn optimisme. Een samenwerking met iemand die meer realistisch nadenkt is daarbij fijn. De blauwe hoed heb ik in het verleden wel eens opgezet tijdens het werken aan een project, ik nam de touwtjes in handen en gaf sturing aan mijn groepsleden. Wat hebben we al bereikt? Wat moeten we nog doen? Het waren vragen die ik stelde. De zwarte hoed zet ik het minst vaak op, voor mij zou het dus goed zijn deze hoed een keer te oefenen in een casus.